လုပ်တိုင်းကောင်းတာဆိုလို့ တစ်ခုပဲရှိတယ်သိချင်လာခဲ့ရှင့်

ချယ်ရီ မြို့ ကြီး မှာ မွေးဖွား ခဲ့ ပေမယ့် တာဝန် ကျရာတော မြို့ လေးမှာ ပျော်နေ ပြီ ။ လေကောင်း လေသန့် ရှု ရင်း တောင်တန်း ကြီးတွေ စိုက်ခင်း တွေ သဘာဝ အလှ တရား တွေမှာ ကြည်နူး ကျေနပ် နေပြီ ။ ဝါသနာ ပါရာ ကျောင်း ဆရာမ အလုပ် မှာ ပျော်မွေ့ နေပြီး ဘဝ ကို ကျေနပ် စွာ ဖြတ်သန်း နေသည် ။ ချယ်ရီ ရဲ့ မျက်လုံး တွေကို နောက် က နေ ပြီး တစ်စုံ တစ်ယောက်က လက်ချောင်း လေးတွေနဲ့ ပိတ် လိုက် သည်။ ဘယ်သူ ဆိုတာ သိတယ် နော် နွဲ့နွဲ့ ။ မချယ်က တော်သား ဘဲ ။ ဒါ နဲ့ ဘာ တွေ စဉ်းစား နေတာလဲ ။ ချစ်သူ ရည်းစားတွေ ရ နေပြီ လား မချယ် ။ ကျုပ် ကို ဘယ်သူ က ချစ်မှာ လဲ ။ တော် ဘဲ ကျုပ် ကို အမျိုး မျိုး နှိပ်စက် အနိုင် ကျင့် နေတာ လေ ။ မချယ် ကို ချစ် လို့ပါ ။ မချယ်လည်း ကြိုက်တယ် မို့လား ။ မကြိုက် ဘူးလို့ မပြော ပါဘူး ။ ချယ်ရီ အိမ်ထောင် ကျရင် ရော ဘယ်လို လုပ်မလဲ ။

နွဲ့နွဲ့ ကို ယူလိုက် လေ။ မချယ် စိတ်တိုင်းကျ ပြုစုပေးမှာပေါ့ ။ ဟုတ်ပါပြီတော် ။ တော်ကြိုက်သလိုဘဲ ပြောပါတော့ ။ ချယ်ရီ ငေါ့ တော့တော့လေး ပြောလိုက်ရာ နွဲ့နွဲ့ သဘောကျပြီး ချယ်ရီရဲ့ ခါးလေးကို နောက်ကနေ ဖက်ထားလိုက်သည် ။ အို ဘယ်လိုလုပ်တာ လဲ ။ လူမြင်ကွင်းကြီးမှာ ပြောရင်းဆိုရင်းကို ချယ်ရီပါးလေး အနမ်းခံလိုက်ရသည် ။ တော်တော်ဆိုးနော် နွဲ့နွဲ့ ။ ဒါ အစဘဲ ရှိသေး တယ် ညကျရင် ဒီထက်ပို ပြုစုပေးမယ် ။ ချယ်ရီပုခုံးလေးတွန့်ပြီးကြောက်ပြလိုက်တော့ နွဲ့နွဲ့အူယားပြီးကျန်ခဲ့သည်။တစ်လှမ်းချင်း လှမ်းသွားသော ချယ်ရီ၏ တင်ပါးအလှကို ကြည့်ပြီး နွဲ့နွဲ့ တတွေးမြိုချနေရသည် ။ လှလိုက်တာ မချယ်ရယ် ။

ည ရောက်တော့ ချယ်ရီရွာထဲက ပြန်လာပြီး ကျောင်းက အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ ကြိုးခွေတွေနဲ့ အသင့်စောင့်နေတဲ့ နွဲ့နွဲ့။ ကြွပါရှင် ကြွပါ ပြုစုဖို့ အသင့်ပါ ရှင့် မယ်မင်းကြီးမ နွှဲု့နွဲ့ သဘောအတိုင်းပါရှင့် ချယ်ရီ ခွင့်ပြုလိုက်တော့ နွဲ့နွဲ့ သဘောကျသွားကာ ချယ်ရီ လက်တွေကို ကြိုးနဲ့ချည်ပြီး တဘက်စီတိုင်မှာ ချည်လိုက်တော့ လက်လေးနှစ်ဘက် ကားကားလေးနဲ့ မလှုပ်နိုင်တော့ ။ ချယ်ရီရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို နွဲ့နွဲ့က ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ချယ်ရီရဲ့ ကိုယ်လုံးလှလှလေးကို တစိမ့်စိမ့်ထိုင်ကြည့်နေရင်း မျက်လုံးလေးကို စည်းပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ မျှစ်စိပ်တဲ့ အပ်ကို ခါးက ချိုးထားပြီး သွေးထားကာ ထိပ်လုံးနေသော အပ်နှင့် ရင်သားလေးတွေကို ပွတ်ဆွဲလိုက်ရာ ချယ်ရီကြက်သီးလေးတွေထကာ တွန့်လိမ်နေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အပ်ဖျားလေးက ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေ ဆီ ရောက်လာပြီ။အပ်က သွေးထားတော့ ထိပ်ဖျားလေးက စူးလဲမစူးပေမယ့် ထိုးခံရသူမှာတော့ ခံစားမှု့က မလွယ်။

အား နွဲ့ နွဲ့ တောင်းဆိုစမ်း နှိပ်စက်ဖို့ ချယ်ရီကို နှိပ်စက်ပါ ရှင် နွဲ့နွဲ့ ကြိမ်လုံးလေးနဲ့ ချယ်ရီရဲ့ တင်ပါးကိူ ရိုက်လိုက်သည် ။လက်ဆနဲနဲ ပြင်းတော့ ချယ်ရီခါးလေး ကော့သွားသည်။ ရွှမ်း အား အား ချယ်ရီ အော်သံလေး။ ချယ်ရီ ထပ်မရိုက်ဘဲ ထိပ်လုံးအပ်လေးနဲ့ ဆွ ပေးလိုက်ပြန်သည် ။လက်တစ်ဘက်ကလည်း ချယ်ရီပေါင်ကြားထဲကို နှိုက်ပြီးကလိပေးလိုက်သည် ။ ချယ်ရီ ပါးစပ်က ညည်း သံလေး ထွက်လာသည် ။နို့လေးတွေကို လျှာဖျားလေးနဲ့ စုပ်ပေးပြီးတော့ လက်နှစ်ဘက်ကလည်း ချယ်ရီရဲ့ တင်ပါးလေးတွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်ချေပေးလိုက်ပြန်သည် ။ ချယ်ရီရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ဘက်ကို ကားပြီး တိုင်တစ်လုံးစီမှာ ချည်လိုက်ပြန်သည် ။ ပြီးတော့ နွဲ့နွဲ့ ချယ်ရီပေါင်ရင်းကို ခေါင်းလေးတိုးဝင်ကာ စုပ်ပေးလိုက်တော့ ချယ်ရီ အကြောတွေ ရှိန်းကနဲ ဖြစ်ပြီး အကြောစုံရဲ့ ကာမ ကောင်းခြင်း အရသာကို ခံစားလိုက်ရသည်။

အား ကောင်း လိုက်တာ နွဲ့နွဲ့ရယ် လာအုံးမယ် ဒီထက်ကောင်းတာ ရွှမ်း ရွှမ်း ရွှမ်း နွဲ့နွဲ့ရဲ့ ကြိမ်လုံး လက်စွမ်းပြသံ။ အား အား အား ချယ်ရီ နွဲ့နွဲ့ရဲ့ ပြုစုမှု့အောက်မှာ လောကကာမစည်းစိမ် ခံစားရင်း ကောင်းနေပြီး ချယ်ရီရဲ့ ပစ္စည်းလေးမှာလည်ူး အရည်များနဲ့ ရွှဲစိုနေပြီ ။ မချယ် တော်တော်ကောင်းနေပြီမို့လား။ အင်း ကောင်းတယ် ရန်ကုန်က ရဲမေ ကလပ်နဲ့ ဘယ်ဟာပိုကောင်းလည်း ပြောစမ်းပါ ပြောပြောဆိုဆို ချယ်ရီရဲ့ နို့လေးတွေကို အဝတ်လှမ်းတဲ့ ကလစ်နဲ့ညှပ်လိုက်သည် ။ပြီးတော့ ဖယောင်းတိုင်ထွန်းက ချယ်ရီရဲ့ တင်ပါးလေးတွေပေါ် တစ်စက်ချင်း ချပေးနေသည်။

အား ချယ်ရီ အော်သံလေးတွေ ထွက်ပေါ်နေသည်။ နွဲ့နွဲ့ ကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်တွေထန်လာကာ ချယ်ရီရဲ့ ပေါင်ကြားထဲကို လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ မွှေပေးနေသလို ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်လည်း မွှေနေမိသည်။ ပြီးတော့ ချယ်ရီရဲ့ အစိလေးကို သေသေချာချာ စုပ်ပေးနေရင်း ဘေးနှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကိုလည်း လျှာလေးနဲ့ လျှက်ပေးနေရာ ချယ်ရီ ပြီးတော့မည် ။ ပါးစပ်ကလည်း တောက်လျှောက်ပြုစုပေးနေရင်း နွဲ့နွဲ့လက်နှစ်ဘက်က ချယ်ရီရဲ့ အဖုတ်ပတ်လည်နေရာလေးတွေကို ဖိချေပေးရင်း ကလိလိုက်ရာ ချယ်ရီ ခါးလေးကော့ကာ ပြီးသွားလေတော့သည်။ ချယ်ရီပျော့ခွေသွားတော့ နွဲ့နွဲ့က ကြိုးတွေကို ဖြည်ပေးလိုက်သည်။

ကောင်း လား မချယ် ချယ်ရီ ခေါင်းညိတ်ပြပြီး မှေးနေလိုက်သည်။နွဲ့နွဲ့ ချယ်ရီကို ဖက်ကာ အိပ်တော့သည်။ နွဲ့နွဲ့ ပျော်အောင် အိပ် တော့ မနက်ဖန်ကျရင် ဟိုဘက်ရွာ သွားစရာရှိသေးတယ်။ မနက်မိုးလင်းတော့ ချယ်ရီနှင့်နွဲ့နွဲ့ ရွာကထွက်လာချိန် ချယ်ရီရဲ့ စိတ်ထဲ နောက်က တစ်စုံတစ်ယောက်လိုက်လာသလို ခံစားရသည်။စိတ်ထဲမသိုးမသန့် ဖြစ်မိသည်။နောက်ကနေ ချောင်းမြောင်းနေသည့် အလား။ပတ်ဝန်းကျင်မှာလည်း းဖြတ်သွားဖြတ်လာ မရှိပေ။တောင်လှေကားထစ် စိုက်ခင်းတွေနှင့် တောတန်းလေးသစ်ပင်တွေက အုံ့ဆိုင်းမှိုင်းနေသည်။ တောတန်းလေးက ပိုထူလာသည်။အရင်တုန်းက သွားဖူးသော်လည်း အခုတစ်ခါ သွားရတာ စိတ်ထဲ စိုးရွံ့ သလို ခံစားရသည်။ အတွေးမဆုံးသေး။

ဟိတ် မလူတ် နဲ့ ငြိမ်ငြိမ်နေ ဒူးထောက်ပြီး လက်မြှောက်ထား။ ချယ်ရီနဲ့ နွဲ့နွဲ့ အလန့်တကြား ဖြစ်ကာ ခိုင်းတဲ့အတိုင်း ဒူးလေးတွေ ထောက်ကာ ခေါင်းငုံ့ထားကြသည်။လက်နက်ကိုင် ပျောက်ကျားဝတ်စုံတွေနဲ့ လူဆယ်ယောက်လောက်ရှိမည်။သေနတ်တွေနဲ့ ချိန် ကာ ထွက်လာကြသည်။ ဒီကောင်မတွေကို ကြိုးတုတ်လိုက်။လူနှစ်ယောက်က ချယ်ရီနဲ့ နွဲ့နွဲ့ကို လက်ပြန်ကြိုးများ တင်းကြပ်စွာ တုတ်လိုက်သည်။ရင်သားတွေကို စူထွက်လာအောင် သေချာထပ်တုတ်ကြသည်။ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သူက မေးခွန်းတွေ မေးသည်။ မင်းတို့ ဘယ်ကလာတာလဲ။ ဟို ဘကျရှာကပါ ။ ဟုတ်လို့လား မှန်မှန်ဖြေ။ ပြောပြောဆိုဆို အနီးအနားမှာ ပေါက်နေသော ကြိမ်ပင်မှ ကြိမ်လုံးတစ်လုံးကို ခုတ်ကာ ချယ်ရီနှင့် နွဲ့နွဲ့အား တစ်ချက်စီ လွှဲရိုက်လိုက်သည်။

ရွှမ်း ရွှမ်း အား အား အဖြူအစိမ်း ဝတ်စုံလေးတွေနဲ့ ကြိုးတုတ်ခံနေရသော ချယ်ရီနှင့် နွဲ့နွဲ့။စိတ်ကူးယဉ် အိပ်မက်ထဲမှာ နှစ်ယောက် အတူ ပျော်ခဲ့ကြသော်လည်း အခုလို စစ်သားတွေ သေနတ်တွေကြားမှာ တကယ်တန်း ကြိုးတုတ်နှိပ်စက်ခံရသောအခါ နွဲ့နွဲ့တော့ မသိ။ ချယ်ရီကတော့ ကြောက်တာက သပ်သပ် ရင်ခုန်စိတ်လူပ်ရှားပြီး တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ကျေနပ်သလိုလို ဖြစ်နေသည်။ မင်းတို့က သူလျှိုတွေလား မဟုတ်ပါဘူးရှင် ကျောင်းဆရာမတွေပါ မှန်မှန်ပြောနော် နှစ်ယောက်စလုံးပေါ်ကို ကြိမ်ရိုက်ချက်တွေ ကျလာ ပြန်သည်။ ရွှမ်း ရွှမ်း အား အ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သူမှာ သံခမောက်ဆောင်းထားပြီး မျက်နှာကို အမဲရောင်များ ခြယ်ကာ ရုပ်ဖျက် ထားသောကြောင့် မျက်နှာကို မမြင်ရပေ။ ချယ်ရီနဲ့ နွဲ့နွဲ့ကို လက်ပြန်ကြိုးတုတ်ထားသော ကြိုးစတွေကို နောက်မှ ကိုင်ပြီး ချယ်ရီရဲ့ ညာဘက်ခြေထောက်နှင့် နွဲ့နွဲ့ရဲ့ ဘယ်ခြေထောက်ကို ပူးချည်ပြီး လမ်းလျှောက်စေသည်။နောက်ကနေပြီး မထင်ရင် မထင်သလို ကြိမ်လုံးနှင့် တင်ပါးတွေကို ရိုက်လာသည်။ချယ်ရီနှင့် နွဲ့နွဲ့မှာ နွားနှစ်ကောင်ကို သခင်က ရိုက်နေသလိုမျိုး ဖြစ်နေသည်။

စခန်း ရောက်တော့ ခေါင်းဆောင်က သူနေထိုင်ရာ အိမ်ဆီခေါ်သွားပြီး နှစ်ယောက်စလုံးကို လက်ပြန်ကြိုးတုတ်ထားရာမှ ဖြည်ပေး ပြီး လက်တွေကို ပူးချည်ကာ ထုတ်တန်းမှာ တွဲလောင်းချည်လိုက်သည်။ပြီးတော့ ချယ်ရီနှင့် နွဲ့နွဲ့ကို ကျောချင်းကပ်ခါ ကြိုးနဲ့တွဲပြီး ခါးတွေ ချည်ထောက်တွေကိုပါတွဲချည်လိုက်သည်။ ဘယ်လိုလဲ ကြိုးချည်ခံရတာ ကောင်းလား။ကြိုက်လား။မှန်မှန်ပြော။ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သူက ချယ်ရီနဲ့နွဲ့နွဲ့ကို စိတ်ကြိုက်ချည်တုတ်ပြီးတော့ ရေကိုတစ်လှည့်စီ တိုက်သည်။ပြီးတော့ ရေပုံးကြီးတစ်ပုံးနဲ့ ခေါင်းပေါ်မှ လောင်းချလိုက်ရာ ချယ်ရီနှင့် နွဲနွဲရဲ့ ရေစိုနေသော ခန္ဓာကိုယ် အလှက ပိုမိုပေါ်လွင်လာပြီး ဆန့်ကျင်ဘက် ပုရိသတို့ကို ပိုမို ဆွဲဆောင်စေပြီး လိင်စိတ်ကြွစေသည်။

ခေါင်းဆောင် က ချယ်ရီနဲ့နွဲနွဲ့ရဲ့ နို့လေးတွေကို တစ်လှည့်စီပွတ်သပ်ဆုတ်ချေပေးနေရာ နဂိုကတည်းက ဓာတ်ခံရှိသော ချယ်ရီနဲ့ နွဲနွဲ့ မှာ စိတ်ကြွလာတော့သည်။စိတ်ကြွလာတဲ့ အချိန်မှာ ကျောချင်းအပ်ကာ ကြိုးတုတ်ခံထားရတဲ့ ချယ်ရီနဲ့ နွဲ့နွဲ့ရဲ့ နို့လေးတွေကို ကြိမ်လုံးလေးနဲ့ မထိတထိလေး ရိုက်ပြီး ကလိပေးနေရာ နှစ်ယောက်စလုံးမှာ ကြောက်စိတ်တွေပျောက်ပြီး ထန်လာရာ နို့သီးခေါင်း လေးတွေမှာ တင်းပြီး စူထွက်လာတော့သည်။ အခြေအနေကို ရိပ်စားမိသော ခေါင်းဆောင်က ချယ်ရီနဲ့ နွဲနွဲရဲ့ အဖြူအကျီ ၤ င်္လေး တွေကို ဓားနဲ့ ခွဲထုတ်လိုက်ရာ တင်းမာစူထွက်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုယ်စီနဲ့ နှစ်ယောက်သား ကွယ်ဝှက်ထားတဲ့ အလှ တရား စိတ်ဆန္ဒတွေ ငြင်းဆန်လို့မရအောင် ပေါ်လွင်လာလေသည်။ မင်းတို့ ခန္ဓာကိုယ်လေးတွေက သိပ်လှတာဘဲ ။ နှစ်ယောက် စလုံးကို ငါချစ်သွားပြီ။ နှစ်ယောက်စလုံးကို ယူမယ်။ပြောပြောဆိုဆို ချယ်ရီကို နမ်းပြီး နွဲနွဲ့နို့လေးတွေကို ချေပေးနေသည်။ပြီးတော့ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ဖင်လေးတွေကို စိတ်ကြိုတ်ပွတ်သပ်နေပြန်သည်။

မင်း တို့ ရဲ့ အကြောင်းတွေကို ငါသိပြီးသား မင်းတို့ရဲ့ စိတ်တွေကိုလည်း ငါနားလည်တယ်။ ပြောပြောဆိုဆို ရေပုံးနဲ့ နှစ်ယောက်လုံး အပေါ် လောင်းချလိုက်ပြန်သည်။ ငါ ရေသွားချိုးလိုက်အုံးမယ်။ပြီးရင်မင်းတို့ စိတ်ကြိုက် ဖြစ်စေရမယ်။ခေါင်းဆောင်လုပ်သူ ထွက် သွားတော့ မချယ် ပြောလေ နွဲ့နွဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲဟင် နွဲ့နွဲ့တော့ မသိဘူး မချယ်တော့ သဘောကျနေပြီ သတ်တော့ မသတ် လောက်ဘူး ထင်ပါတယ် နွဲ့နွဲ့တော့ ကြောက်နေတယ် မချယ် ခေါင်းဆောင်ရဲ့ အသံကို ကြားဖူးသလိုလိုဘဲနော်။ မချယ်တော့ မ မှတ်မိဘူး။ ခဏကြာတော့ ခြေသံကြားလိုက်ရပြီး ခေါင်းဆောင်ဆိုသူ ဝင်လာသည်။ ဟင် စိုင်းလူ ဟုတ်တယ် ငါစိုင်းလူဘဲ ။ တစ် ရက်က ညပိုင်းကျောင်းရောက်တော့ မင်းတို့ အခန်းထဲက အသံတွေကြားပြီး မီးလင်းနေလို့ ငါကြည့်လိုက်တာ မမျှော်လင့်ဘဲ မင်းတို့ အကြောင်းတွေကို သိခဲ့ရပြီး ဆရာမလေးရွာရောက်တဲ့နေ့ကတည်းက ငါရဲ့အချစ်တွေ စိတ်ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝတော့မယ်ဆိုတာ သိခဲ့ရ ပြီး ခုလို ဖမ်းခဲ့တာဘဲ။

မင်းတို့ နှစ်ယောက်လုံးကို ချစ်တယ်။ငါပိုင်ဆိုင်တဲ့ စည်းစိမ်ချမ်းသာတွေက မင်းတို့အတွက် ဘဝမှာ ပူပင်စရာ မလိုတော့အောင် ထားနိုင်တယ် ။ငါ့ရဲ့အချစ်ကို လက်ခံကြပါ။ ခုလို ချည်ပြီး တုတ်ပြီး နှိပ်စက်ပြီးမှ ချစ်စကားပြောရတာလည်း မင်းတို့အကြောင်းကို သိနေလို့ပါ ။ ပြောပြောဆိုဆို နွဲ့နွဲ့ကိုလည်းနမ်းရင်း ချယ်ရီရဲ့ ရင်သားလေတွေ ပွတ်ပေးလိုက် ဖင်သားလေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်နဲ့ ဆွပေးနေရာ နှစ်ယောက်လုံး ထန်လာကြတော့သည်။ စိုင်းလူက ခြေထောက်တွေ ပူးချည်ထားတာတေတွေကို ဖြည်ပေးလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ကျောင်းစိမ်းလုံချည်လေးတွေကို မတင်ပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးတွေကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။နှစ်ယောက်လုံး ရဲ့ ဘောင်းဘီလေးတွေမှာ စိုစိစိနဲ့ ဖြစ်နေပြီး ရေမဟုတ်တာကတော့ သေချာနေသည်။ နှစ်ယောက်လုံး ဖီးတက်ပြီး ထန်နေပြီ။ ချယ်ရီရဲ့ နို့လေးတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲလိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ဘက်မှ ခွကာ ပင့်တင်လိုက်ပြီး စိုင်းလူက သူ့ပစ္စည်းကို ဆွဲသွင်းလိုက် တော့သည်။ ချယ်ရီ တစ်သက်နဲ့ တစ်ကိုယ် မခံစားဖူးသော ခံစားချက်ကို ခံစားရသည်။အလွန်ကောင်းသော အရသာ ကာမ အရသာ။စိုင်းလူရဲ့ ပစ္စည်းက ချယ်ရီရဲ့ အထဲ ဝင်လာတော့ ချယ်ရီရဲ့ အော်သံလေးက တစ်ဘက်က ကြိုးချည်ခံထားရတဲ့ နွဲ့နွဲ့ကိုပါ ကူးစက်ကာ ဖီးဖြစ်စေသည်။

အား အ စိုင်းလူ က ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးသွင်းနေရာမှ အရှိန်ရလာသည် ။ ချယ်ရီရဲ့ အော်သံလေးက စိပ်လာပြီး ခံစားမှု့ကောင်းနေ သော ပုံစံက နွဲ့နွဲ့ကိုပါ ကူးစက်စေသည် ။စိုင်းလူ ချယ်ရီကို ထိုးသွင်းနေရာမှ နွဲ့နွဲ့ကို ပြောင်းကာ ချယ်ရီလို ထိုးသွင်းလိုက်သည် ။နွဲ့နွဲ့ အော်သံလေး ညံသွားသည်။ ခုမှ ချယ်ရီနှင့် နွဲ့နွဲ့ မိမိတို့ခံစားချင်သော ချည်နှောင် နှိပ်စက် ထိုးသွင်းပြီး လုပ်ခံရတဲ့ အရသာကို ကောင်းကောင်းခံစားရပြီ။ စိုင်းလူရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကလည်း အားပါလှသည်။နွဲ့နွဲ့ရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကလည်း ယိမ်းခါနေ သလောက် ဆောင့်ချက်အတိုင်း ချယ်ရီပါ ယိမ်းခါနေသည်။နွဲနွဲ့ရော ချယ်ရီပါ လောကစည်းစိမ်ကို အတူတူ ခံစားနေရသည်။

စိုင်း လူ နွဲနွဲ နဲ့ ချယ်ရီကို ချည်ထားသော ကြိုးတွေကို ဖြည်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ နှစ်ယောက်လုံးကို လက်ပြန်လက်ထိတ်ခတ်ကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ဒူးထောက်မှောက်ခိုင်းပြီး ကြိမ်လုံးလေးနဲ့ ရိုက်ပေးရင်း တစ်လှည့်စီထိုးသွင်းကာ လောကစည်းစိမ်ကို ခံစား စေသည် ။ ချယ်ရီနဲ့ နွဲ့နွဲ့တို့လည်း ခံစားမှု့တွေ အထွတ်အထိပ် ရောက်ကာ ပြီးဆုံးသွားကြသော်လည်း စိုင်းလူမှာ မပြီးနိုင်သေး။ အရှိန်ကောင်းတုန်း ရှိသေးသည်။ ချယ်ရီက လက်ပြန်လက်ထိတ်တန်းလန်းနှင့် စိုင်းလူရဲ့ ပစ္စည်းကို ဒူးထောက်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်ရာ စိုင်းလူမှာ သဘောကျနေသည်။နွဲ့နွဲ့ကလည်း အားကျမခံ ပြုစုပေးမယ်ပြင်တော့ စိုင်းလူက နှစ်ယောက်လုံးကို ကုတင်စောင်းမှာ ပက်လက်လှန်စေလိုက်တော့ လက်ထိတ်ခတ်ခံရတဲ့ လက်လေးတွေက အောက်ကပင့်ပေးထားသလို ဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ အဖုတ်လေးတွေက မို့မောက်ဖောင်းကားနေပြီး စိုင်းလူ အလိုကျ ဖြစ်နေပြီး ဖိတ်ခေါ်နေသလို။

စိုင်း လူ ချယ်ရီကို အရင်ဆုံး ထိုး သွင်းလိုက်ပြီး ကြိမ်ရိုက်ချက်ကလည်း တစ်လှည့်စီ ရိုက်ပေးနေသည်။ချယ်ရီပြီးတော့ နွဲ့နွဲ့ အလှည့် ။စိုင်းလူရဲ့ စွမ်းဆောင်နိုင်စွမ်းက လည်း မြင့်မားသည်။တန်ဖိုးရှိသော ဆေးတစ်လက်ရထားသလို ။ မိန်းကလေးနှစ်ယောက် နှစ်ပြန်ပြီးဆုံးမှ သူလည်း ပြီးသွား တော့သည်။ ချယ်ရီနဲ့ နွဲနွဲ့ ရွာပြန်ရောက်ပြီး မကြာခင် အလှုရှင်တစ်ဦးရဲ့ ကောင်းမှု့ကြောင့် ကျောင်းဆောင်သစ်ကြီး ပေါ်လာပြီး ချယ်ရီနဲ့ နွဲ့နွဲ့တို့ကတော့ ကျောင်းအနီးက အိမ်သစ်ကြီးပေါ်မှာ နယ်မြေခံခေါင်းဆောင် စိုင်းလူ နှင့် အတူ ပျော်ရွှင်စွာ အိပ်မက်တွေကို ရင်ခုန်ကြည်နူးပျော်ရွှင်စွာနဲ့အတူဖြတ်သန်းရင်း ။

ပြီးပါပြီ ။