ကြိုပြောလိုက်မယ်နော်… အပျိုကြီးတွေ ဒီစာကို ဖတ်မိရင်တော့… ကိုယ့်ဒေါသနဲ့ကိုယ်ပဲနော်
ဒီမြောင်းကို_ရှင်ကျော်နိုင်ပါ့မလားတဲ့
တစ်ခါတုန်းကတစ်နယ်ရပ်ခြားဆီကအပျူ ိ ကြီးတစ်ယောက်နဲ့လူပျူ ိ ကြီးတစ်ယောက်ဟာခရီးသွားရင်း ရင်းနှီးခဲ့ကြတယ်။
သွားရမယ့်ခရီးကလဲတူနေတော့စကားပြောရင်း အတူနားရင်းခရီးဆက်ခဲ့ကြသတဲ့။
ညနေရီမိုးချူ ပ်တဲ့အခါ ရောက်တဲ့အရပ်ဒေသကနယ်မြို့လေးတစ်မြို့မှာခရီးတစ်ထောက်နားရင်း
အိပ်စက်ဖို့အတွက်တည်းခိုရမယ့်နေရာလိုက်ရှာတဲ့အခါရှားရှားပါးပါးတစ်ယောက်အိပ်ခန်းတစ်ခန်းသာကျန်တော့တဲ့ တည်းခိုခန်းတစ်ခုကိုပဲတွေ့သတဲ့ …မတက်နိုင်တဲ့အဆုံး
အဲဒီ့အခန်းမှာပဲနှစ်ယောက်အိပ်ဖို့အတွက်ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြရတယ်။
အခန်းကကျဉ်းပြီးကုတင်မပါတဲ့ တည်းခိုခန်းထဲမှာ စောင်ပါးလေးတစ်ထည်နဲ့ ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကိုအလယ်မှာချပြီး
လူပျူ ိ ကြီးနဲ့ အပျူ ိ ကြီးဟာဘယ်လူးညာလှိမ့်နဲ့ညဉ့်နက်တဲ့အထိအိပ်မပျေ ာ်ကြပါဘူး။
လူပျူ ိ ကြီးရဲ့သက်ပြင်းချသံတွေကိုလဲအပျူ ိ ကြီးတစ်ယောက်ရင်တုန်အောင်ကြားရလိမ့်မယ်ထင်ပါတယ်။
အဲဒီအချိန်မှာပဲလူပျူ ိ ကြီးကအိပ်ရာကနေထလိုက်ပါတယ်။
( အပျူ ိ ကြီးနဲနဲလန့်သွားတယ်ထင်ရဲ့ )
စောင်ပါးလေးကိုအသာယူပြီးနှစ်ယောက်ကြားမှာခန်းစီးသဘောမျူ ိးကာထားလိုက်တယ်။
စည်းခြားလိုက်တဲ့သဘောမျိုးထင်ပါရဲ့ဒီလိုနဲ့ မိုးလင်းခဲ့ပါတယ်။
သူတို့နှစ်ယောက်ဟာစကားတစ်ခွန်းမှ မဆိုကြပဲကိုယ့်အထုပ်ကိုယ်ဆွဲပီးခရီးဆက်ခဲ့ကြပြန်ပါတယ်။
ခရီးအတော်အတန်ရောက်တဲ့အခါငါးပေလောက်အကျယ်ရှိတဲ့ရေမြောင်းတစ်ခုဟာသူတို့ရဲ့ခရီးကိုကန့်လန့်ဖြတ်ပီးတားထားတယ်။
အနီးဝန်းကျင်မှာလဲတံတားအဖြစ်အသုံးပြု စရာဘာမှမရှိလေတော့လူပျူ ိ ကြီးက
ဒီရေမြောင်းကိုခုန်ကူးပီးတခြားဘက်ရောက်မှအပျူ ိ ကြီးကူးဖို့တံတားထိုးစရာတစ်ခုခုရှာမယ်ပေါ့ …
အဲဒီ့လိုစိတ်ကူးနဲ့ပါလာတဲ့့အထုပ်ကိုအပျူ ိ ကြီးကိုပေးခါးတောင်းကျူ ိက်ပြီးခုန်ပြီးကူးမယ်ဟန်ပြင်တုန်တစ်လမ်းလုံးစကားတစ်ခွန်းမှ မပြောပဲ
အခုမှထေပြာတဲ့အပျူ ိ ကြီးရဲ့စကားကြောင့်ကိုလူပျူ ိ ကြီး ဖင်ထိုင်လဲကျသွားပါတယ်။
အပျူ ိ ကြီး ပြောလိုက်တာညတုန်းက စောင်ပါးလေးကိုတောင်မကျေ ာ်နိုင်ပဲဒီမြောင်းကို ရှင်ကျေ ာ်နိုင်ပါ့မလားတဲ့
Credit…. မူရင်း
ဒီေျမာင္းကို_႐ွင္ေက်ာ္ႏိုင္ပါ့မလားတဲ့
တစ္ခါတုန္းကတစ္နယ္ရပ္ျခားဆီကအပ်ဴ ိ ႀကီးတစ္ေယာက္န႔ဲလူပ်ဴ ိ ႀကီးတစ္ေယာက္ဟာခရီးသြားရင္း ရင္းႏွီးခ့ဲၾကတယ္။
သြားရမယ့္ခရီးကလဲတူေနေတာ့စကားေျပာရင္း အတူနားရင္းခရီးဆက္ခ့ဲၾကသတ့ဲ။
ညေနရီမိုးခ်ဴ ပ္တ့ဲအခါ ေရာက္တ့ဲအရပ္ေဒသကနယ္ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕မွာခရီးတစ္ေထာက္နားရင္း
အိပ္စက္ဖို႔အတြက္တည္းခိုရမယ့္ေနရာလိုက္႐ွာတ့ဲအခါ႐ွား႐ွားပါးပါးတစ္ေယာက္အိပ္ခန္းတစ္ခန္းသာက်န္ေတာ့တ့ဲ တည္းခိုခန္းတစ္ခုကိုပဲေတြ႕သတ့ဲ …မတက္ႏိုင္တ့ဲအဆုံး
အဲဒီ့အခန္းမွာပဲႏွစ္ေယာက္အိပ္ဖို႔အတြက္ဆုံးျဖတ္ခ့ဲၾကရတယ္။
အခန္းကက်ဥ္းၿပီးကုတင္မပါတ့ဲ တည္းခိုခန္းထဲမွာ ေစာင္ပါးေလးတစ္ထည္န႔ဲ ေခါင္းအုံးတစ္လုံးကိုအလယ္မွာခ်ၿပီး
လူပ်ဴ ိ ႀကီးန႔ဲ အပ်ဴ ိ ႀကီးဟာဘယ္လူးညာလိွမ့္န႔ဲညဥ့္နက္တ့ဲအထိအိပ္မေပ် ာ္ၾကပါဘူး။
လူပ်ဴ ိ ႀကီးရဲ႕သက္ျပင္းခ်သံေတြကိုလဲအပ်ဴ ိ ႀကီးတစ္ေယာက္ရင္တုန္ေအာင္ၾကားရလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲလူပ်ဴ ိ ႀကီးကအိပ္ရာကေနထလိုက္ပါတယ္။
( အပ်ဴ ိ ႀကီးနဲနဲလန္႔သြားတယ္ထင္ရ့ဲ )
ေစာင္ပါးေလးကိုအသာယူၿပီးႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာခန္းစီးသေဘာမ်ဴ ိးကာထားလိုက္တယ္။
စည္းျခားလိုက္တ့ဲသေဘာမ်ဳိးထင္ပါရဲ႕ဒီလိုနဲ႔ မိုးလင္းခ့ဲပါတယ္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာစကားတစ္ခြန္းမွ မဆိုၾကပဲကိုယ့္အထုပ္ကိုယ္ဆြဲပီးခရီးဆက္ခ့ဲၾကျပန္ပါတယ္။
ခရီးအေတာ္အတန္ေရာက္တ့ဲအခါငါးေပေလာက္အက်ယ္႐ွိတ့ဲေရေျမာင္းတစ္ခုဟာသူတို႔ရ႕ဲခရီးကိုကန္႔လန္႔ျဖတ္ပီးတားထားတယ္။
အနီး၀န္းက်င္မွာလဲတံတားအျဖစ္အသုံးျပဳ စရာဘာမွမ႐ွိေလေတာ့လူပ်ဴ ိ ႀကီးက
ဒီေရေျမာင္းကိုခုန္ကူးပီးတျခားဘက္ေရာက္မွအပ်ဴ ိ ႀကီးကူးဖို႔တံတားထိုးစရာတစ္ခုခု႐ွာမယ္ေပါ့ …
အဲဒီ့လိုစိတ္ကူးန႔ဲပါလာတ့့ဲအထုပ္ကိုအပ်ဴ ိ ႀကီးကိုေပးခါးေတာင္းက်ဴ ိက္ၿပီးခုန္ၿပီးကူးမယ္ဟန္ျပင္တုန္တစ္လမ္းလုံးစကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာပဲ
အခုမွထေျပာတ့ဲအပ်ဴ ိ ႀကီးရဲ႕စကားေၾကာင့္ကိုလူပ်ဴ ိ ႀကီး ဖင္ထိုင္လဲက်သြားပါတယ္။
အပ်ဴ ိ ႀကီး ေျပာလိုက္တာညတုန္းက ေစာင္ပါးေလးကိုေတာင္မေက် ာ္ႏိုင္ပဲဒီေျမာင္းကို ႐ွင္ေက် ာ္ႏိုင္ပါ့မလားတ့ဲ
Credit…. မူရင္း
Leave a Reply